Öteki demek, bilinenden ayrı, diğerlerinden farklı anlamına gelir. Biz yıllar yılı içimizdekileri, bizden olanları hep ötekileştirmişizdir. Mesela; Aleviler...
Yaşadığımız topraklarda Sunni mezhebinden sonra en fazla bulunan İslami inanıştır. ''İnanış...''. Bunlar insanlar, bizim içimizden, bizimle aynı dili konuşan, gözlerinin üstüne kaşı olan, ülkesine vergisini ödeyen, askere giden, çalışan, uyuyan, yemek yiyen.... Sadece kendilerine özgü bir 'inanış'ları var...
Peki onlara ne oldu? Onlar 1 Mayıs 1977'ta katledilmeye başlandı. Bu olay tarihe Kanlı 1 Mayıs olarak geçmiştir. Ardından 19-26 Aralık 1978 yılında Maraş katliamı yaşanmış ve 150 insanımızı yine kendi ellerimizle toprağa vermişizdir. Sivas'ta yakıldılar...
Sivaslı birine ''hangi ilçesindensin?'' diye sormazlar. Yakanlardan mısın? Yakılanlardan mısın? derler. Bir kız seversin alevi diye öldürür kalbine gömersin. Tabudur, yıkılması güçtür. Ama o kızında gözleri boğar seni...
Aleviler, sürgün edildi, işkence edildi, öldürüldü, intihar edildi... Sesleri hiç çıkmadı, seslerini çıkarmak için mecburen birilerine sarıldılar. Hep bastırıldılar, hep dışlandılar...
Sadece sevmeliyiz, birazcık sevgi...
Peki biz bunlar olurken neredeydik?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder